مقدمه
تایپوگرافی
هنری است که در آن طراح می کوشد با تغییر عناصر متن ، مثل اندازه ، فاصله
حروف ، شکل حروف ، فاصله خطوط ، پاراگراف بندی و مواردی از این دست زبان
بصری برای تایپ به وجود آورد . تایپوگرافی در طیف گسترده ای از امور هنری ،
مثل ساخت تیتراژ فیلم ، طراحی گرافیک ، طراحی کتاب های کمیک ، طراحی
مالتی مدیا و… کاربرد دارد تایپوگرافی با خطاطی و دست نویس تفاوت دارد ،
هر چند طراح تایپ می تواند از خط و دست نویس نیز برای
تایپوگرافی بهره ببرد .
تاریخچه
در این بخش، به تاریخچه ای مختصر از تایپوگرافی در دنیای اسلام و غرب خواهیم پرداخت.
سابقه استفاده ازحروف ونوشتار به مثابه یک عنصرمستقل تصویری درطراحی گرافیک به چند دهه قبل بازمی گردد.
پیش
از آن کلمات و نوشتار به عنوان یک جزء و عنصری مکمل در کنار تصویر قرار
می گرفت.برای آشنایی با جزییات بیشتر این مبحث به صفحات بعدی مراجعه
نمایید.
دنیای غرب
کشورهای اسلامی
آموزش خط در گرافیک-تعریف تایپوگرافی
در آثار گرافیکی، تصاویر و حروف، بار پیام رسانی اثر را بر عهده دارند. در
بسیاری از موارد، پیام نوشتاری با استفاده از حروف و متن به شکلی ارائه
می شود که القای فرم(شکل) و تصویر را در اثر می نماید. «تایپوگرافی» یا «خط
نگاری» و «خط نگاره» اثری گرافیکی است که حروف و کلمات ، ساختار اصلی آن
را تشکیل می دهد و در واقع کم و کیف ترکیب بندی اثر، به اعتبار نوشتار و
یا حروف شکل می گیرد.
آموزش خط در گرافیک-تعریف تایپوگرافی
«گرافیک»
به حوزه نوین و گسترده ای شامل پوستر، تایپوگرافی، نشانه ، مصور سازی،
صفحه آرایی و ... که با عملکردهای خود یک پیام یا اطلاعات خاصی را به صورت
بصری ارائه میکنند، اطلاق می‌گردد. امروز طراح گرافیک می‌کوشد تا با
طراحی یا انتخاب علائم بصری و مجموعه تصاویر، رنگ و نوشتار و درکنار هم
قرار دادن آنها ، اثری خلق کند تا پیام مشخصی را به مخاطبین خویش منتقل
سازد.
تایپوگرافی همانگونه که اشاره شد، یکی از جلوه های بارز و با قدمت هنر گرافیک است. واژه‌ی
«تایپوگرافی» در گذشته معادل طراحی حروف و آن دسته از آثار نوشتاری می شد
که با فرایند چاپ و تکثیر به صورت تک رنگ ایجاد و تقریباً در همین حدود
خلاصه می شد . اما امروز این واژه شامل آثاری می شود که با استفاده از خط و
یا خط و تصویر با رعایت اصول زیبا شناسی، اثری واحد را ایجاد کند که
بیانگر اطلاعات و یا پیامی باشد . در بسیاری
از موارد، استفاده از حروف و متن به شکلی ارائه می گردد که القایفرم(شکل) و تصویر را در اثر می نماید.
طراحان
در آثار خود با بزرگ نمایی، فشردگی و چیدن حروف در کنار هم، و گاهی تنها
با دخل و تصرف در فیزیک حروف، ارتباط عمیقی با موضوع به وجود می آورند.
در
دهه‌های اخیر در تلاشی دیگر هنرمندان گرافیک سعی در تقویت ویژگی بصری
حروف و نزدیک کردن نوشتار به وجه تصویری، چه به صورت مفهومی که مخاطب
بتواند بار معنایی آن را به راحتی درک کند و یا بصورت تصویر انتزاعی که
بتواند نظر مخاطب به وسیله‌ی فرم، رنگ و .... را جلب کند. این نوعِ نگارش
در قلمرو «تایپوگرافی» در اندک زمانی، حوزه محدود «تایپوگرافی» سنتی را
در هنر گرافیک، به ویژه در مغرب زمین، گسترش غیر قابل تصوری داد . با این
حرکت و جهش سریع، تایپوگرافی به قلمرویی مستقل و دارای تعریف، اصول و حتی
تاریخچه ای
نوین دست یافت.
«تایپوگرافی»
در حوزه های مختلف هنر گرافیک شامل پوستر، طراحی حروف، نشانه و ... حضوری
پر رنگ و گاهی هم به عنوان تنها عنصر تصویری غالب هویدا گشت.
همانطوری
که اشاره شد تایپوگرافی یا «خط نگاری» و «خط نگاره» اثر گرافیکی است که
نوشتار، شکل اصلی آن را تشکیل می دهد و در واقع، کیفیت ترکیب اثر به اعتبار
نوشتار و حروف ایجاد می‌شود. طراحی و ابداع شیوه‌های جدید نگارش و نحوه ی
کاربری های آنها از دیگر عملکرد های تایپوگرافی،است. از طرفی دیگر شاید
هدف اصلی تایپوگرافی، سرعت بخشیدن به ارسال هر چه سریع تر پیام و برقراری
ارتباط به صورت «زبان
تصویری» نسبت به نوشتاری عادی باشد.
فایل پاورپوینت 21 اسلاید
